„Skarga książki” Jana Huszczy

  • Utwór z półki literatury dziecięcej.
  • Wiersz z gatunku liryki opisowej.
  • Ma budowę ciągła, składa się z 18 wersów.
  • Tematem jest niewłaściwe postępowanie dzieci wobec książek.
  • Podmiotem lirycznym jest sama książka, która kieruje swą wypowiedź do niesfornych czytelników.
  • Opowiada swoją historię, przypominając swój wygląd zanim trafiła do dzieci.
  • Następnie opowiada o „wyczynach” czytających.
  • Wiersz kończy się ostrzeżeniem, że wkrótce bohaterka utworu  nie będzie dla nikogo dostępna, bowiem zamknie się w szafie.

Jestem książką z dużej szafy.
Wszyscy mówią, żem ciekawa,
więc mnie ciągle ktoś pożycza,
lecz nie cieszy mnie ta sława.
Miałam papier bielusieńki,
ślady na nim Florka ręki.
Pozaginał Jaś mi rogi,
Julek na mnie kładł pierogi.
Krzyś ze swym zwyczajem zgodnie,
trzymał mnie aż trzy tygodnie.
Narysował na okładce
Staś diabełka, małpkę w klatce.
Anka, Władka siostra mała,
ta mi kartki dwie wyrwała.
Cóż mi z tego, żem ciekawa,
dłużej żyć tak nie potrafię.
Nie będziecie mnie szanować,
to się na klucz zamknę w szafie