- Epitet – „piękna dziewczyna”, „błędny krok”.
- Porównanie – „zawszeż po kniejach jak sarna płocha, jak upiór błądzisz w noc ciemną”.
- Przenośnia – „a w sercu lisie zamiary”.
- Wyrazy dźwiękonaśladowcze (onomatopeje)- „szumi”, „zwiędła szeleszcze gałązka”.
- Zdrobnienie – „chateczka”.
- Uosobienie – „woda się burzy”.
- Ożywienie – „roztwiera paszczę otchłań podwodna”.
- Anafora – „zostań się lepiej z tym kto cię kocha, zostań o luba ze mną”.
- Pytanie retoryczne – „zawsze mam czekać twojego przyjścia na dzikich brzegach jeziora?”, „Jakiż to chłopiec piękny i młody? Jakaż to obok dziewica?”).
- Powtórzenie – „jest tam dostatkiem owoców, mleka, jest tam dostatkiem zwierzyny”.
- Archaizm – „młokos”.
- Wykrzyknienia -„I biada jego złej duszy”.
- Utwór składa się z 38 strof.
- Każda strofa składa się z 4 wersów.
- Wersy liczą po 8 lub 9 sylab.
- Występują rymy żeńskie o układzie krzyżowym abab („młody – wody, dziewica – księżyca”).