Tatry w literaturze

Góry zawsze były wdzięcznym tematem dla artystów.

Uroki Krymu pokazywał Adam Mickiewicz, Słowacki – zachwycał się Alpami.

Piękno Tatr odkrywał romantyk Seweryn Goszczyński, który stworzył „Dziennik podroży do Tatrów” (1832), obrazujący dziką i wspaniałą przyrodę, a także górali.

Krajobrazy tatrzańskie zachwyciły również przedstawicieli Młodej Polski.

Artyści tego okresu za pośrednictwem krajobrazów pokazywali własne emocje i epoki, w której żyli i tworzyli.

Góry to symbol lęków odczuwanych przez człowieka, a przedstawiając kontrastowo to symbol siły, niezłomności i wielkości.

Pod koniec XIX wieku Tatry i Zakopane przyciągnęły wielu artystów, pisarzy, poetów, muzyków, architektów czy malarzy, których kontakt z górami wyraźnie inspirował.

Zakopane, obok Krakowa, stało się niezwykle prężnym młodopolskim ośrodkiem artystycznym