„W poszukiwaniu straconego czasu” Marcela Prousta [wstępne uwagi ogólne]

  • Wybitne i wyjątkowe dzieło ze względu na doskonały obraz francuskiej belle époque  (piękna epoka, piękny czas) z jej wyrafinowanym kultem życia i sztuki.
  • Nawiązuje do filozofii Henriego Bergsona, ktory twierdził, że rzeczywistość jest płynna, zmienna i zależny od podmiotowego punktu widzenia. W jego koncepcji czas jest subiektywny i można zawiesić jego przepływ.
  • W powieści Marcela Prousta realia mieszają się z fantazją.
  • Nie udaje si e oddzielić prawdy od fikcji.
  • Kreowana rzeczywistość wymaga odpowiedniego słownictwa, pełnego wtrąceń i dygresji, co pisarzowi się doskonale udało.