Andrzej Wajda
(6 marca 1926, Suwałki – 9 października 2016, Warszawa)
Jeden z najwybitniejszych polskich i światowych reżyserów filmowych i teatralnych.
W młodości aktywny malarz.
Związany z warszawskim Teatrem Powszechnym i krakowskim Teatrem Starym.
W swej twórczości odwoływał się do historii Polski, co znalazło odbicie w jego filmach:
- „Kanał” 1957 (obraz II wojny światowej),
- „Lotna” 1959 (obraz II wojny światowej),
- „Człowiek z marmuru”1976 (poszukiwanie prawdy o wydarzeniach objętych cenzura w PRL, czasy stalinowskie),
- „Człowiek z żelaza” 1981, (o strajkach gdańskich 1980 roku i powstaniu „Solidarności”),
- „Katyń” 2007 (sowiecka zbrodnia wojenna na tysiącach polskich oficerów i kłamstwie o sprawcach tej zbrodni),
Wielokrotnie ekranizował dzieła polskiej literatury, np.
- „Brzezina” 1970, według J. Iwaszkiewicza,
- „Ziemia obiecana” 1974, wg St. Reymonta,
- „Panny z Wilka” 1979, wg J. Iwaszkiewicza,
- „Kronika wypadków miłosnych” 1986, wg T. Konwickiego,
- „Pan Tadeusz” 1999, wg. A. Mickiewicza,
- „Tatarak” 2009 według J. Iwaszkiewicza.
Swoje dzieła nagrywał też we Francji („Danton 1983), w Niemczech ( |Miłość w Niemczech” 1983).
Był senatorem w latach 1989–1991 senator I kadencji.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Orła Białego.
W 2003 roku otrzymał Oscara za całokształt twórczości.