Melchior Wańkowicz
(10 stycznia 1892, Rejon berezyński, Białoruś – 10 września 1974, Warszawa)
Polski pisarz, dziennikarz, reportażysta i publicysta.
Niezwykle bystry obserwator rzeczywistosci, co znalazło odbicie w jego twórczości.
Debiut jeszcze pod zaborem rosyjskim.
Pierwsze tomy reportaży i wspomnień opublikował w okresie międzywojennym.
Brał udział w obu wojnach światowych.
Podczas II wojny światowej korespondent przy II Korpusie Polskim gen. Władysława Andersa.
Owocem było największe dzieło „Bitwę o Monte Cassino”.
Po wojnie przebywał na emigracji, powrócił do kraju w 1958 roku.
Aresztowany za podpisanie tzw. Listu 34, protestującego przeciwko cenzurze
Zaliczany do grona najwybitniejszych reportażystów w historii literatury polskiej.
W swej twórczości powracał często do dzieciństwa i młodości na Kresach.
Wybrana twórczość:
- Dlaczego żołnierz polski wkracza na Litwę i Białoruś,
- Strzępy epopei,
- Jak Kulusia żabki poznała,
- Kaźń Mikołaja II oraz członków rodziny Romanowych,
- W kościołach Meksyku,
- Szczenięce lata,
- Na tropach Smętka,
- Sztafeta,
- Te pierwsze walki,
- Wrześniowym szlakiem,
- Bitwa o Monte Cassino,
- Monte Cassino,
- Ziele na kraterze,
- Polacy i Ameryka,
- Było to pod Monte Cassino,
- Westerplatte,
- Hubalczycy,
- Wojna i pióro.