Piękna patriotyczna pieśń wojskowa powstała w lutym 1915 roku w Kielcach. Jest wyrazem szacunku do Józefa Piłsudskiego i wiary w jego moc i zwycięstwo. To własnie wtedy Legiony przygotowywały się do wymarszu na Warszawę. Autorem tekstu jest Rajmund Schulz, legionista stacjonujący ze swoim oddziałem w Piotrkowie (w II Rzeczypospolitej, sędzia Sądu Najwyższego). Muzyka pochodzi z ogromnego zbioru melodii ludowych.
Warczą karabiny i dzwonią pałasze,
To Piłsudski wyszedł w pole, a z nim chłopcy nasze,
To Piłsudski wyszedł w pole, a z nim chłopcy nasze,
A z nim chłopcy nasze.
__________________________________
Wodzu, wodzu miły, Przewódź świętej sprawie
I każ trąbić trębaczowi, gdy staniem w Warszawie,
I każ trąbić trębaczowi, gdy staniem w Warszawie,
Gdy staniem w Warszawie.
___________________________________
Wtedy wszystkie dzwony krakowskie zadzwonią
A Kolumnie Zygmuntowskiej Tatry się pokłonią,
A Kolumnie Zygmuntowskiej Tatry się pokłonią,
Tatry się pokłonią.
___________________________________
Gdy staniesz w Warszawie, Wodzu — Strzelcze Szary
Podepcz nogą z ostrogami butę carskiej mary,
Podepcz nogą z ostrogami butę carskiej mary,
Butę carskiej mary.
_____________________________________
Gdy staniesz w Warszawie, w tym królewskim grodzie
To poleci na rozprawę, co jest sił w narodzie,
To poleci na rozprawę, co jest sił w narodzie,
Co sił jest w narodzie.
____________________________________
Wisłą wieść poleci, falami jasnemi,
Że nie będzie już Moskala na piastowskiej ziemi,
Że nie będzie już Moskala na piastowskiej ziemi,
Na piastowskiej ziemi.