Wielcy Polacy, patrioci, laureaci Nagród Nobla, ambasadorami polskiej nauki i kultury

Nagroda Nobla (1833-1896) to wyjątkowe wyróżnienie, przyznawane są przez Szwedzką Akademię Nauk, zgodnie z testamentem fundatora, od 1900 roku sprawami tymi zajmuje się fundacja szwedzko-norweska z siedzibą w Sztokholmie. Nagrody wręczane są w stolicy Szwecji, jedynie nagrody pokojowe za działalność na rzecz zbliżenia narodów przyznaje norweski Parlament, wręczane są w Oslo 10 grudnia, w rocznicę śmierci Nobla.

Wśród nagrodzonych nie zabrakło Polaków, na liście tej znaleźli się:

  1. Maria Skłodowska-Curie, 1903, 1911, odznaczona dwukrotnie (odznaczona wspólnie z mężem i indywidualnie) za odkrycie pierwiastków chemicznych (rad, polon).
  2. Henryk Sienkiewicz, 1905, za powieść „Quo vadis?”.
  3. Władysław Stanisław Reymont, 1924, za powieść „Chłopi”.
  4. Czesław Miłosz, 1980, za całokształt twórczości.
  5. Lech Wałęsa, 1983, nagroda pokojowa.
  6. Wisława Szymborska, 1996, za całokształt twórczości.
  7. Olga Tokarczuk, 2018, za całokształt twórczości („wyobraźnię narracyjną, która z encyklopedyczną pasją prezentuje przekraczanie granic jako formę życia, spojrzenia na rzeczywistość z szerzej perspektywy (lotu ptaka), za połączenie sprytu i dowcipu”).

Polscy laureaci Nagród Nobla przysporzyli popularności Polsce i światowej literaturze, nauce i działalności na rzecz ludzi, stali się najlepszymi ambasadorami Polski na świecie.