Wiersz emocyjny

  • Typ wiersza wolnego, pozbawionego rygorów określających rozpiętość i budowę wersów.
  • Dopuszczalne są na równi z klauzulami składniowymi – klauzule ekspresywne, wynikające z emocjonalnego podtekstu, wyznaczone zapisem graficznym, zgodnym z intencją autora.
  • Zapis graficzny wskazuje na przebieg intonacji wypowiedzi.
  • Zasady tworzenia takiego wiersza są podobne do reguł utworów wierszy wolnych i polegają na możliwości gry dwojakimi układami: składniowym i wersowym.
  • Przez kontrastowe zestawienie wersów różnej długości autor ma możliwość podkreślenia znaczenia słów zawartych we wersie krótkim i bez względu na to, jaką wartość ma to słowo w strukturze zdarzeń, czyni z niego samodzielny odcinek intonacyjny.
  • Jest to nowy system w technice wiersza polskiego, gdzie podział zdania na wersy staje się znakiem jego poetyckiej interpretacji.
  • Biorąc pod uwagę genezę struktury wiersza emocyjnego wyróżnia się kilka jego odmian:
    • wiersz norwidowski, zwany też poromantycznym,
    • wiersz awangardowy (np. utwory J. Przybosia),
    • wiersz poawangardowy (np. utwory T. Różewicza).