- Utwór z tomu „Jednym tchem”, z 1970 roku.
- Przykład liryki sytuacyjnej.
- Stanowi tekst ciągły, wersy są różnej długości, brak rymów.
- Stylizowany jest na ankietę.
- Składa się z szeregu pytań.
- Tytuł brzmi tak samo jak adnotacje na drukach urzędowych.
- Język przypomina wypowiedzi urzędnicze, zbiurokratyzowane.
- Tematem jest życie w państwie totalitarnym.
- Podmiotem lirycznym jest człowiek, który musi wypełnić ankietę personalną.
- W czasach słusznie minionych wypełniało się mnóstwo ankiet, a ludzie mieli wrażenie ciągłej inwigilacji.
- Wiersz oddaje atmosferę życia pod rządami komunistów, kiedy królowała obłuda i kłamstwo..
- Poeta wykorzystał przede wszystkim przenośnie , np. „Skąd czerpie środki utrzymania się w ryzach nieposłuszeństwa?”, a także bezosobowe zwroty.
Urodzony? (tak, nie; niepotrzebne
skreślić); dlaczego „tak”? (uzasadnić); gdzie?
kiedy? po co? dla kogo żyje? z kim się styka
powierzchnią mózgu? z kim jest zbliżony
częstotliwością pulsu? krewni za granicą
skóry? (tak, nie); dlaczego „nie”?
(uzasadnić); czy się kontaktuje
z prądem krwi epoki? (tak, nie); czy pisuje listy do
samego siebie? (tak, nie); czy korzysta
z telefonu zaufania (tak,
nie); czy żywi
i czym żywi nieufność? Skąd czerpie
środki utrzymania się w ryzach
nieposłuszeństwa? czy jest
posiadaczem majątku
trwałego lęku? znajomość obcych
ciał i języków? ordery, odznaczenia,
piętna? stan cywilnej odwagi? czy zamierza
mieć dzieci (tak, nie); dlaczego
„nie”?