Utwór stanowi zbiór portretów i obrazów, biogramów i egzemplów (form literackiej, przykładów), przypowieści i anegdot.
Jest to zbiór około 7000 epigramatów, podzielonych na księgi.
Pisarz przedstawił je w ośmiowersowych epigramatach.
Cały utwór liczy 4 rozdziały:
- I – ilustruje przedstawicieli „stanów sławnych” (m.in. królów, rycerzy, mędrców, postacie biblijne i mityczne),
- II obrazuje „stany i domy niektóre zacnego narodu polskiego”,
- III – to ilustracja „różnych przypadków świata tego”,
- IV – autor zatytułował „przypowieści przypadłe”, tak część zyskała największe uznanie czytelników, drukowano ją również osobno pt. „Figliki”, a zawierała humorystyczne bajki i anegdoty.
Po raz pierwszy ukazał się w roku 1562, kolejne wydanie z 1574 roku zostało uzupełnione o tzw. „Powieści przypadłe”, inaczej nazywane „Figlikami”.
Epigramaty Reja są bardzo zróżnicowane, tak jak rożne zainteresowania miał autor, czego wymownie dowodzi tytuł utworu.