„Żywot człowieka poczciwego” Mikołaja Reja

  • Utwór powstał około 1567 roku.
  • Ma formę traktatu (rozprawy naukowej) podejmującej istotne problemy danej dziedziny wiedzy.
  • Jest hołdem złożonym codzienności i drobnym zwykłym sprawom, ktore stanowią istotę życia człowieka.
  • Pisany prozą, ukazuje wzór szlachcica-ziemianina.
  • Przeznaczony jest dla „zwykłego” czytelnika i ukazuje wzór idealnego ziemianina, gospodarza.
  • “Żywot człowieka poczciwego” stanowi najobszerniejszą i niezwykle istotną część dzieła „Źwierciadło albo kształt, w którym każdy stan snadnie się może swym sprawom jako we zwierciadle przypatrzyć”,
  • Warto pamiętać, że według Reja „człowiek poczciwy” to osoba szlachetnie urodzona, pochodząca ze stanu ziemiańskiego,
  • Całość utworu to 3 księgi, odpowiadające poszczególnym okresom życia człowieka, czyli dzieciństwa i młodości, dojrzałości oraz starości,
  • Według Reja każdej porze życia przypisane są „pożytki i rozkosz”, a korzysta z nich człowiek żyjący w zgodzie z naturą.
  • Napisany jest żywą, jędrną polszczyzną, naśladując żywą mowę potoczną.
  • Wzorem osobowym tego dzieła jest poczciwy (w sensie uczciwy, pracowity, godny) ziemianin, szlachcic gospodarujący na wsi.
  • Jest człowiekiem żyjącym zgodnie z naturą, mającym wiedzę praktyczną, zna Biblię, przestrzega wpojonych mu zasad moralnych i znakomicie odgrywa przynależne mu role społeczne.
  • Życiowe wskazówki i przestrogi Reja wynikają ze znajomości ludzkiej natury.
  • Mają wartość uniwersalna i ponadczasową, nie tracą nic ze swej aktualności.
  • Dzieło to uznaje się za kwintesencję poglądów i myśli Mikołaja Reja.
  • Wpisuje się w dyskusję o renesansowym modelu człowieczeństwa.

NAJWAŻNIEJSZE POGLĄDY MIKOŁAJA REJA;

  • człowiek rodząc się jest „czystą tablicą”,
  • z tego też względu wiele uwagi należy poświęcić dzieciom i młodym ludziom,
  • dbałość o wychowanie polega na nauce sztuki rycerskiej, wyrabianiu sprawności fizycznej, wpajaniu zasad moralnych,
  • koniecznością jest też nauka praktycznych zawodów np. snycerstwa, złotnictwem, a nie zmuszanie do wysiłku umysłowego,
  • niezbędne jest również  poznanie zasad  towarzyskich,
  • każdy człowiek musi znać też zasady dykcji, mieć odpowiednie maniery i poczucie humoru,
  • szlachcicowi powinien zostać wpojony odpowiedni stosunek do poddanych, wobec których nie wolno nadużywać przemocy,
  • dbając o własny dobrobyt, każdy sam musi dbać o dostatnie życie,
  • konieczne jest więc systematyczne doglądanie gospodarstwa i czuwanie nad pracą poddanych,
  • istotna zasadą jest pogoda ducha i radość z życia,
  • niezbędna jest też życzliwość i szacunek wobec bliźnich oraz otaczającej przyrody.