Czy Prometeusz zwyciężył, czy poniósł klęskę. Przedstaw swoje zdanie i potwierdź je przynajmniej jednym tekstem kultury
Mit o Prometeuszu przedstawia dylemat jednostki, która musi zdecydować, czy warto narazić się na konsekwencje dla przeprowadzenia czynu inspirowanego miłością. Prometeusz zrobił to co zamierzał i moim zdaniem zwyciężył.
Na poparcie tej tezy przedstawię wiele argumentów, z których pierwszym jest to, że postępowanie wolne od strachu jest cechą zwycięzców. Prometeusz ofiarował ludziom ogień, choć sądzę, że zdawał sobie sprawę, że wywoła gniew Zeusa. Wiedział, że poniesie karę, ale to go nie powstrzymało. Dowiódł tym, że jest osobą silną i zdecydowaną. Moim zdaniem człowiek realizujący swoją wolę zawsze jest zwycięzcą. Tylko ludzie odważni i pewni swej racji są do tego zdolni.
W micie o Prometeuszu autorstwa Jana Parandowskiego bardzo ważna jest kwestia miłości. Jest ona przedstawiana jako źródło motywacji Prometeusza. Człowiek był jego dziełem. Jak pisze Parandowski, Prometeusz ulepił go z gliny pomieszanej ze łzami. Pragnął aby ludzie byli szczęśliwi i potrafili podporządkować sobie przyrodę. Do tego niezbędny był ogień. Prometeusz wykradł go bogom właśnie z miłości do ludzi. To kolejny argument przemawiający za zwycięstwem Prometeusza: spełnił to, do czego pchała go miłość, co stawia go nawet ponad Zeusem. Zeus był wszechwładnym bogiem, ale – jak pisze Parandowski – obawiał się ludzi. Miał złe doświadczenia po walce z gigantami, co nie zmienia faktu, że kierował się lękiem i egoizmem. Prometeusz udowodnił, że jest osobą silniejszego ducha niż sam bóg.
Moim zdaniem, za prawdziwością tezy o zwycięstwie Prometeusza również przemawiają inne wydarzenia przedstawione w micie. To jak Prometeusz zapewnił ludziom lepszą część ofiarnej zwierzyny pokazuje jego spryt mądrość i znajomość natury bogów. Wiedział, że Zeus będzie chciał wybrać dla siebie lepszą część. Zeus tak naprawdę oszukał sam siebie, gdyż w przeciwieństwie do Prometeusza nie dbał o ludzi. Prometeusz traktował ich jak swoje dzieci. To, że ludzie przetrwali i stali się prawie równi bogom jest również zwycięstwem Prometeusza.
W naszej kulturze mit o Prometeuszu jest ciągle obecny. Przywołujemy go, aby opisać postawę pełną miłości, gotową na poświęcenie. Choć jest to postać tragiczna to wielu artystów zgadza się z moją tezą, że jest to również postać zwycięska. Przykładem jest utwór „Konrad Wallenrood” Adama Mickiewicza. Choć jego bohater zmaga się z wewnętrznym konfliktem, to miłość do ojczyzny jest jego priorytetem. Poświęca siebie i czyni to z miłości, co wpisuje go w koncepcję prometeizmu. Jednak przeprowadza swój cel, zatem wygrywa.
Uważam, że w świetle przedstawionych argumentów, teza o zwycięstwie Prometeusza została udowodniona. Jest przykładem bohatera o niezłomnej woli i wrażliwym sercu. Prometeusz przeprowadził swoją wolę wbrew woli bogów i spełnił pragnienie swego serca. W moim przekonaniu czyni go to zwycięzcą.
Daniela