- Wiersz z tomu „Ludzie na moście” z 1986 roku.
- Zalicza się go bezpośredniej.
- Powiązany jest ze współczesnością.
- Poetka posługuje się wiedzą codzienną, potoczną, operuje uogólnieniami, których może dokonać prawie każdy na podstawie własnych doświadczeń i nawet skromnej wiedzy.
- Ten zwyczajny wywód prowadzony jest potocznym językiem, co pozwala uniknąć patosu i skojarzenia z ideologiami politycznymi XX wieku.
- Szymborska poddała ocenie wiek XX z perspektywy jego końca.
- Podmiot liryczny wypowiada się w imieniu zbiorowości.
- Niestety, ocena wypada pesymistycznie, ponieważ pokładane w nim nadzieje nie spełniły się.
- W zasadzie |XX wiek przyniósł mnóstwo cierpienia, zła i wojen.
- wiersz wyraża bezsilność, rezygnację, rozczarowanie, zwątpienie, negatywną ocenę ludzi.
- Należy go odczytywać w wymiarze uniwersalnym, a wnioskiem jest konkluzja, że człowiek nie potrafi budować świata opartego na wartościach, mimo że deklaruje takie pragnienie.
- Poetka nie zastosowała typowych środków artystycznych, tylko stworzyła własne na użytek utworu.
- Operuje paradoksem logicznym czy też stwarza pozory paradoksu.
- Proponuje swoisty racjonalizm końca XX wieku.