Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki
(2 listopada 1962, Wólka Krowicka k/Lubaczowa)
Polski poeta uważany za jednego z najciekawszych twórców współczesnych.
Absolwent UMCS (filologia polska).
Obecnie mieszka w stolicy.
Debiutował w w wydawnictwie „Akcent” w 1989 roku.
W okresie 1990-2003 związany z kwartalnikiem literackim „Kresy”, następnie pismem „Ha!art”.
Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
laureat wielu nagród literackich, np. „Nike” (2009), „Silesius” (2012), „Orfeusz” (2015).
W swojej twórczości podejmuje dialog z kulturą baroku.
Wybrana twórczość:
- Nenia i inne wiersze, 1990.
- Peregrynarz, 1992.
- Młodzieniec o wzorowych obyczajach, 1994.
- Kamień pełen pokarmu. Księga wierszy z lat 1987-1999, 1999.
- Przewodnik dla bezdomnych niezależnie od miejsca zamieszkania, 2000.
- Zaplecze, 2002 (proza)
- Przyczynek do nauki o nieistnieniu, 2003.
- Dzieje rodzin polskich, 2005.
- Piosenka o zależnościach i uzależnieniach, 2008.
- Oddam wiersze w dobre ręce, (1988-2010), 2010.
- Imię i znamię, 2011.
- Podaj dalej, 2012.
- Kochanka Norwida, 2014.
- Nie dam ci siebie w żadnej postaci, 2016.