„Czas Prawieku” Olgi Tokarczuk [„Prawiek i inne czasy”]

  • Powieść naszej noblistki stanowi przykład mityzacji rzeczywistości w literaturze współczesnej
  • Nazwa Prawiek powstała przez dodanie przedrostka „pra-”  („bardzo dawno”) do wyrażenia „sto lat”.
  • Autorka napisała, że „Prawiek leży w środku wszechświata”, bo w nim koncentrują się sprawy jego mieszkańców.
  • Wieś jest strzeżona przez czterech archaniołów i położona w centrum wszechświata.
  • Życie płynie bardzo pogodnie i szczęśliwie.
  • Miejsce leży nad rzekami Czarną i Białką, symbolizującymi dobro i zło.
  • Stanowi obraz losów dwóch rodzin – Boskich i Niebieskich.
  • Akcja powieści rozgrywa się od 1914 roku do końca lat 80.XX wieku.
  • Granice Prawieku okazują się niemożliwe do przekroczenia, tak dosłownie i fizycznie
  • Tą krainą szczęśliwości okazała się podkielecka wieś.
  • Nie brak tu także rozpusty, zepsucia i małostkowości.
  • Wieś jest strzeżona przez czterech archaniołów i położona w centrum wszechświata. To przedziwne miejsce nad Czarną i Białką jest sceną i świadkiem losów dwóch jakże znacząco nazywających się rodzin – Boskich i Niebieskich.

  • Język utworu jest  prosty, zrozumiały, przypominający język potoczny.
  • Autorka zastosowała wiele wymyślonych nazw.
  • Język odmalowuje zarówno piękno, jak  i marność prowincji,.
  • Decyduje też o wielości wątków, interpretacji i warstw.
  • Elementy realistyczne (opisy codziennego życia) współistnieją z fantastycznymi (marzenia, sny, przeczucia).

  • Powieść przełomowa w karierze autorki.
  • Przetłumaczono ją kilkanaście języków.
  • Uczyniła z  autorki osobę rozpoznawalną na rynkach międzynarodowych.