- Cezura czasowa dotyczy lat 1918-1939.
- Jest to epoka obejmująca okres między I wojną światową a wybuchem II wojny.
- Szczególnie ważne wydarzenie dla Polski to data odzyskania niepodległości.
- Zmiany tego okresu dotyczyły sfery politycznej, społecznej i obyczajowej.
- Rozwijała się technika, nauki ścisłe, sztuka filmowa, fotografia, radio stało powszechne, tak jak i nagrania dźwiękowe.
- Literatura tego okresu była bardzo bogata i zróżnicowana tematycznie i gatunkowo.
- Trudno jednak wskazać dominujące w niej tendencje czy typ bohatera.
- Pojawiała się w niej tematyka dotycząca doświadczeń I wojny światowej, rewolucji, zmian cywilizacyjnych, jak i spraw egzystencjalnych.
- Wielu twórców zerwało z konwencjami, sięgnęło po nowatorskie rozwiązania.
- Niektórzy nawiązywali do form klasycystycznych.
- Inna grupa sięgała do wyobraźni, fantazji, symbolizmu.
- Rozwijała się literatura faktu i publicystyka.
- Byli też tacy, co nie odbiegali od rzeczywistego świata pisząc w nurcie realizmu.
- Jeszcze inna grupa nawiązywała do ekspresjonizmu.
- Charakterystyczne prądy to np. futuryzm (z postulatami nowego języka, tematy współczesności, przemian cywilizacyjnych), nadrealizm (z poetyką snu i wyobraźni, propozycją zerwania z konwencjami literackimi i społecznymi), neoklasycyzm (z nawiązywaniem do tradycji dzieł klasycznych i antyku), dadaizm (z odrzuceniem rygorów i norm).
- Okres ten to czas rozkwitu twórczości poetyckiej.
- Tworzyli wówczas wcześniej debiutujący (Młoda Polska) poeci, m. ib. Bolesław Leśmian, Leopold Staff.
- Powstawały grupy literackie, a najpopularniejszą była Skamander.
- Należeli do niej: Julian Tuwim, Jan Lechoń, Kazimierz Wierzyński, Jarosław Iwaszkiewicz, Antoni Słonimski.
- Luźno związani z grupą byli też: Jan Brzechwa, Maria Pawlikowska – Jasnorzewska.
- Inni twórcy tego okresu to: Czesław Miłosz, Konstanty Ildefons Gałczyński i powieściopisarz Stefan Żeromski.