Benni Tytus Junius

Tytus Junius Benni  

(26 grudnia 1877, Warszawa – 1 listopada 1935, Warszawa)

Językoznawca.

Zajmował się głownie fonetyką.

Wybitny specjalista w tej dziedzinie, habilitował się na UJ w 1914 roku.

W latach 1920-1923 wykładowca na UW (Warszawa).

Autor m. in.:

  • „O akcencie polskim: spostrzeżenia i pomiary” (1916),
  • „Fonetyka opisowa” w „Gramatyce języka polskiego” (1923),
  • „Palatogramy polskie” (1931.

Zaadaptował  i przełożył dla polskich potrzeb podręcznik  L. Roudeta ” Zasady fonetyki ogólnej:.

Pracował w Towarzystwie Miłośników Języka Polskiego,  komisji opracowującej  „Prawidła poprawnej wymowy polskiej”.

Jeden z założycieli Instytutu Fonetycznego przy Instytucie Głuchoniemych w Warszawie, a następnie Instytutu Fonetycznego Uniwersytetu Warszawskiego.