- Za czasów Polski szlacheckiej wesołek rozśmieszający swego pana.
- Błazny kojarzą się z mitycznymi towarzyszami boga Dionizosa, satyrami, czyli faunami, wesołymi bożkami, którzy lubili figlować i pić wino w nadmiernych ilościach.
- Błazen bywał symbolem czarnoksiężnika, osoby złośliwej, szkodzącej ludziom szlachetnym.
- Traktowane były niepoważnie, nie budziły też zaufania.
- Postrzegano błazna jako symbol człowieka ograniczonego, nieokrzesanego prostaka, który ośmieszając innych, ośmiesza również siebie.
- |Drażnił innych swym zadowoleniem i bezkrytyczną oceną swego postepowania.
- Niekiedy budził politowanie ze względu na żałosny wygląd i styl wypowiedzi.
- W niektórych przypadkach był symbolem mądrości i patriotyzmu, wyrzutem sumienia dla społeczeństwa ogarniętego niemocą i brakiem silnej woli.
- Stanowił też symbol człowieka zaprzedanego, który myślał tylko o własnych korzyściach.
Odniesienia znaleźć można:
- „Dzieje Tristana 8i Izoldy”.
- A. Fredro, „Śluby panieńskie”.
- E. Orzeszkowa, „Nad Niemnem”.
- S. Wyspiański, „Wesele”.
- J. Parandowski, „Mitologia”.
- W. Gombrowicz, „Ferdydurke”.
- Cz. Miłosz, „Który skrzywdziłeś”.
Wg Słownika symboli literackich R. Kuleszewicza