Zdzisław Broncel
(Inna forma nazwiska Broncell)
Pseudonimy literackie: Z.B.; Z.Br; zb; Żeglarz
(14 kwietnia 1909 – 7 grudnia 1998, Londyn)
Krytyk, poeta, publicysta rodowodzie szwedzkim (ojciec).
Warszawiak, absolwent Uniwersytetu Warszawskiego (filologia polska) oraz Wyższej Szkoły Dziennikarskiej.
Debiut w 1928 wierszami pt. „Noc” i „Przebudzenie”, które ukazały się w czasopiśmie „Iskry” (nr 38), w którym drukował swe wiersze do 1933 roku.
Redaktor wydania „Ruch Akademickie” (1932).
Współpracował z pismami:
- „Rodzina Polska” (1930- 1935),
- „ABC” (1934-1936),
- „Prosto z mostu” (1935-1036),
- „Zwierciadło” (1937-1038),
- „Kroniką Polski i Świata” (1938-1939),
- „W drodze” (1943-1945, wydawanym w Jerozolimie),
- „Ku wolnej Polsce” (1942),
- „Kurier Polski w Bagdadzie” (1943),
- „Gazeta Polska” (Jerozolima, 1943-44),
- „Orzeł Biały” (1943-44).
W pierwszych dniach wojny 1939 pracował w dziale filmowym Ministerstwa Informacji, po klęsce wrześniowej zamieszkał w Wilnie. Tam współpracował z Teatrem Polskim, wiersze drukował „Kurierze Wileńskim” (1939-1940).
Trafił do łagrów rosyjskich na Uralu, następnie wstąpił do Armii Polskiej (1942) i znalazł się z nią na Bliskim Wschodzie, pracował wówczas Centrum Informacji i w Radiu.
Od 1947 roku mieszkał w Wielkiej Brytanii. Współpracował z czasopismami emigracyjnymi, m.in.
- „Poradnikiem Kulturalno-Oświatowym” (Londyn, 1952-1955),
- „Wiadomościami” (1952- 1973),
- „Dodatkiem Tygodniowym Ostatnich Wiadomości” (Mannheim, 1954-1955),
- „Kulturą” paryską (1953-1959),
- „Tygodnikiem Polskim” (Londyn 1973, 1982-84),
- Sekcją polską radia BBC.
Wielokrotnie nagradzany, był też Klubu Piątego Koła.
Twórczość wybrana:
- „Sonety uralskie” 1941.
- „Laska nocy. Poezje” 1943,
- „Nowoczesne metody nauczania języków nowożytnych” 1951,
- „Żywe słowo w pracy oświatowej” 1951,
- „Matka i syn” 1989,
- „My z niego wszyscy” 1989.