Bryll Ernest

Ernest Bryll

(1 marca 1935, Warszawa)

Poeta, dramaturg, autor musicali, tłumacz z języka angielskiego, irlandzkiego, czeskiego i jidysz.

Absolwent polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim.

Debiut w 1958 roku tomem „Wigilie wariata”.

Jako dziennikarz  współpracował z wydawnictwami: „Po prostu”, „Sztandar Młodych”, „Współczesność”, „Miesięcznik Literacki”.

Dyrektor Instytutu Kultury Polskiej w Londynie, w latach 1974-1978.

Ambasador RP w Irlandii w latach 1992-1995.

W swojej twórczości nawiązuje do tradycji romantycznych, często poprzez polemikę i nutę ironii.

Kontrastuje kunsztowną metaforykę ze stylizacją ludową, topikę antyczna z plebejskością, a wszystko w celu zobrazowania dialogu współczesnego człowieka z konwencjami kultury i rzeczywistością społeczną.

Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Laureat wielu nagród literackich i kulturalnych, np.  Nagrody Miasta Stołecznego Warszawy.

Wybrana twórczość:

  • „Wigilie wariata”.
  • „Autoportret z bykiem”
  • „Twarz nie odsłonięta”.
  • „Mazowsze”.
  • „Muszla”.
  • „Fraszka na dzień dobry”.
  • „Pusta noc”.
  • „Nie proszę o wielkie znaki”.
  • A kto się odda w radość”.
  • „Czasem spotykam siebie.
  • „Sadza”.
  • „Pusta Noc”
  • „Boże uchroń nas od nienawiści”.
  • „Kropla w wodospadzie”.
  • „Kto chce znać wiatr”.
  • „Kubek tajemny”.
  • „Na ganeczku snu”.
  • „W ciepłym wnętrzu kolędy”.
  • „Chrabąszcze”.
  • „Pod wieżą zakochanych”.
  • „Ciągle za mało stary”.
  • „Ojciec”.
  • „Ciotka”.
  • „Jałowiec”.
  • „Betlejem”.
  • „Rzecz listopadowa”.
  • „Kurdesz”.
  • „Tristan”.