„Cierpienia młodego Wertera” Johanna Wolfganga Goethego [geneza]

  • Wczesna twórczość Goethego przypada na czas „burzy i naporu”.
  • Pojęcie to określa nastroje i postawy twórcze niemieckiej młodzieży.
  • Dotyczy to czasu po opublikowaniu dramatu Klingera „Burza i napór” w 1776 roku.
  • Nurt ten nazwano preromantyzmem niemieckim, a zamknął się rokiem 1885.

  • Do głosu doszło wtedy mieszczaństwo.
  • Młodzi wypowiedzieli wojnę feudalnym strukturom i klasycystycznemu racjonalizmowi.
  • W 1760 roku ukazały się „Pieśni Osjana”, będące świetnym falsyfikatem staroceltyckich ballad, autorstwa Jamesa Macphersona.
  • W 1762 roku wydana została „Umowa społeczna” Jana Jakuba Rousseau.
  • Teorie estetyczne dotyczące badań kultury ludowej i tworzenia literatury narodowej, opartej na autentycznych wzorcach stworzył Johann Gottfried Herder.
  • W 1775 roku powstał pierwszy niemiecki dramat mieszczański „Miss Sara Sampson” Gottholda Ephraima Lessinga.
  • Wszystkie te wydarzenia stały się przedmiotem wielu dyskusji.
  • Wówczas w Niemczech powstawały zręby nowej epoki, później nazwanej romantyzmem.

  • Do napisania utworu przyczyniło się wydarzenie z wczesnej młodości pisarza.
  • Podczas praktyk studenckich w miasteczku Wetzlar poznał narzeczonych Charlottę Buff i Jana Christiana Kestnera, z którymi się zaprzyjaźnił.
  • Zakochał się w Charlotcie, opuszczając miasto napisał list i wyjaśnił Kestnerowi cała sytuację.
  • Młodzi przyjaźnili się później korespondencyjnie.
  • Goethe powrócił do Wetzlar na wiadomość o samobójstwie przyjaciela  Carla Wilhelma Jerusalem.
  • Dowiedział się o nieszczęśliwym związku miłosnym przyjaciela.
  • Ponadto poczuł się urażony brakiem informacji o ślubie Charlotty i Kestnera (1773).
  • Te fakty stały się podstawą „Cierpień młodego Wertera”.
  • Kestnerowi byli oburzeni, że ich prywatna historia trafiła do literatury i zerwali z Goethem wszelkie kontakty.
  • Poeta spotkał się z Charlottą wiele lat później, było to w Weimarze w 1816 roku.