„Daj mi wstążkę błękitną” Cypriana Kamila Norwida

  • Utwór z gatunku bezpośredniej  liryki sytuacyjnej.
  • Składa się z 3 strof, po cztery wersy.
  • Tematem są uczucia, miłość, cierpienie, zawód, niespełnienie.
  • Podmiotem lirycznym jest mężczyzna, samotny, odtrącony, nieszczęśliwie zakochany.
  • Jest także osobą wrażliwą, delikatną, nieszczęśliwą.
  • Adresatem jest kobieta, do której podmiot kieruje swe wyznanie.
  • Poeta wykorzystał epitety (np.” błękitna wstążka”) i uosobienia (np. „cień… nie kłamie”).

 

Daj mi wstążkę błękitną — oddam ci ją                                                                                                                                                                                                                                             Bez opóźnienia…                                                                                                                                                                                                                                                                                 Albo — daj mi cień twój z giętką twą szyją:                                                                                                                                                                                                                                        — Nie! nie chcę cienia.

Cień zmieni się, gdy ku mnie skiniesz ręką,                                                                                                                                                                                                                                       Bo on nie kłamie!                                                                                                                                                                                                                                                                                       Nic od ciebie nie chcę, śliczna panienko,                                                                                                                                                                                                                                         Usuwam ramię…

Bywałem ja od Boga nagrodzonym,                                                                                                                                                                                                                                                   Rzeczą mniej wielką:                                                                                                                                                                                                                                                                           Spadłym listkiem, do szyby przyklejonym,                                                                                                                                                                                                                                    Deszczu kropelką.