Budowa i znaczenie form nieosobowych czasownika [bezokolicznik, imiesłowy]

Wyróżniamy następujące formy nieosobowe:

• Bezokoliczniki, tworzone poprzez dodanie do tematu czasownika przyrostka -ć lub -c, np. pytać, mówić, spieszyć, biec (od biegania), piec (od pieczenia),
• Imiesłowy, czyli formy czasownika mające cechy przymiotnika lub przysłówka, wyróżniamy imiesłowy przymiotnikowe i przysłówkowe:

Imiesłowy
przymiotnikowe	przysłówkowe
Czynne,  tworzone od czasowników  niedokonanych, zakończone na –ący, -ąca, -ące,	Współczesne, tworzone się od czasowników niedokonanych, zakończone na -ąc
Przykłady: piszący, robiąca, śpiewające, czytający, jadące	Przykłady: idąc, mówiąc, śpiewając, robiąc, gryząc
Bierne, tworzone  od czasowników  dokonanych i niedokonanych oraz od czasowników  przechodnich, zakończone na –ny, -ony, -ty	Uprzednie, tworzone od czasowników  dokonanych, zakończone na –łszy, -wszy
Przykłady: podziwiany, zatopiona, rozbite, wyłoniony, spuchnięty, zniesiony, zdmuchnięty	Przykłady: wyszedłszy, zawładnąwszy, dobiegłszy, zapowiedziawszy, zrobiwszy, zjadłszy
Partykułę nie piszemy łącznie z imiesłowami przymiotnikowymi (czynnymi i biernymi), niezależnie od tego, czy użyte są w znaczeniu przymiotnikowym, czy czasownikowym. Dopuszcza się jednak rozdzielne pisanie imiesłowów przymiotnikowych, gdy te zostaną użyte w znaczeniu czasownikowym.	Partykułę nie z imiesłowami przysłówkowymi piszemy zawsze rozdzielnie.

• Formy zakończone na -no i -to, używane w zdaniach bezpodmiotowych, np. zamknięto, wybito, wzniesiono, strajkowano.