Początek XX wieku to istotne zmiany w poezji Młodej Polski.
Pojawiają się nowe tendencje artystyczne i filozoficzne, odsuwające popularny dotąd dekadentyzm.
Twórczość literacka podejmuje temat ludzkiej siły i wielkości, ujawnia również tęsknotę za aktywnością i potęgą.
Artyści pragnęli takiego pogłębienia życia duchowego, które umożliwiłoby człowiekowi zdobycie pełnej władzy nad samym sobą.
Następuje powrót do harmonii.