Koń [symbolika]

  • Koń to jedno z najwcześniej udomowionych zwierząt.
  • Traktowany jest jako nieodłączny towarzysz człowieka w pracy, podróży, na wojnie.
  • Był też wierzchowcem wielu bogów i sławnych wodzów.
  • W niektórych kulturach stanowił cenną ofiarę składaną bogom.
  • Pojawiał się bardzo często w mitologicznych opowieściach.
  • Był też uczestnikiem rytuałów i ceremonii.
  • W Biblii symbolizuje szybkość, lotność, wiatr i rwące strumienie.
  • Jest także znakiem mądrości, pewności kroku, ale też głupoty.
  • W Starym Testamencie zwiastuje wojnę i wszelkie związane z nieszczęścia, głód, śmierć, zarazę.
  • Stanowi też oznakę bogactwa, wysokiej pozycji, pracowitości.
  • Bojowy rumak to atrybut bohaterstwa i nieustraszonej odwagi, wierności i przywiązania do jeźdźca.
  •  W polskiej literaturze konie pojawiają się wyjątkowo często, Polacy to doskonali jeźdźcy.
  • Koń bywa postrzegany niekiedy jako symbol opętania, nieczystych mocy prowadzących do śmierci.
  • Skrzydlaty koń, Pegaz, oznacza naukę, rozum, poetyckie natchnienie.
  • Koń drewniany, trojański to podstęp, niebezpieczny dar.

Odniesienia znaleźć można:

  • Proroctwo Jeremiasza 84,13.
  • Proroctwo Jeremiasza 5,8.
  • Proroctwo Jeremiasza 8,16.
  • Proroctwo Jeremiasza 63,13.
  • Psalm 39,9.
  • A. Mickiewicz, „Pan Tadeusz”.
  • A. Mickiewicz, „dziady” cz. III.
  • J. Słowacki, „Kordian”.
  • H. Rzewuski, „Pamiątki J. Pana Seweryna Soplicy”.
  • I. Krasicki, „Monachomachia”.
  • A. Bursa, „Mobile”.
  • G. Orwell, „Folwark zwierzęcy”.

Wg Słownika  symboli literackich R. Kuleszewicza, Białystok 2003.