- Księżyc jest miarą, symbolem czasu, zmienności, niezdecydowania i niestałości.
- Rytm księżyca wiąże się ściśle z rytmem natury i ludzkiego życia.
- Kiedyś wierzono, że księżyc ma ogromny wpływ na świat przyrody i człowieka.
- Symbolika księżyca jest bliska symbolice nocy, znaczy osamotnienie i wyobcowanie.
- Księżyc symbolizuje zło, śmierć, magię, zapowiedź katastrofy (gdy przybiera czerwoną barwę).
- Jest emblematem niewyraźnie widzianych przedmiotów, snu, marzeń sennych, wyobraźni, fantazji i myśli twórczej.
- Księżyc jest znakiem sentymentalnej miłości, zauroczenia, dlatego uznaje się go za opiekuna zakochanych.
- Odbijający światło słoneczne, niekiedy widziany w lustrze symbolizuje odbicie, refleks, złudny wizerunek, nierzeczywisty kształt.
- W chrześcijaństwie uznaje się, że odbija światło Chrystusa.
- Samotny księżyc wśród wielu gwiazd to symbol władzy ogólnej, rodzicielskiej, panowania.
Odniesienia znaleźć można:
- Proroctwo Joela 2,31.
- Psalm 103,19.
- Objawienie św. Jana 6,12.
- A. Mickiewicz, „Dziady” cz. Iv.
- J. Słowacki, „Kordian”.
- J. Słowacki, „Ojciec zadżumionych”.
- B. Lechoń, „Srebroń”.
- L. Kropiński, „Życie człowieka. Dumanie”.
- L. Staff, „Noc czerwcowa”.
- L. Staff, „niebo jest słodkie”.
- M. Gawalewicz, „Opadają kuwety marzeń”.
- B. Leśmian, „Nieznana podróż Sindbada-Żeglarza”.
Wg Słownika symboli literackich R. Kuleszewicza, Białystok 2003.