Łabędź [symbolika]

  • Znany w mitologii Grecji i Rzymu.
  • Poświęcony Afrodycie, która miała powóz zaprzężony w łabędzie.
  • Uznawane za symbol piękna i miłości.
  • Kojarzone z kobiecą urodą.
  • Są znakiem wysmukłej szyi i kształtnej piersi.
  • Ze względu na barwę postrzegane jako symbol dziewiczości i nieskazitelnej czystości.
  • Łabędź był też poświęcony by też Apollinowi.
  • Z łabędziem związany był też Orfeusz oraz muzy Klio i Erato.
  • Łabędź to znak poetów.
  • Łabędziem nazywano Wergiliusza i innych antycznych poetów.
  • Łabędź to emblemat liryki i muzyki, zwłaszcza melancholijnej.
  • Uznawany też za znak tęsknoty, żalu i smutku, przemijania i śmierci.
  • Płynność ruchu sprawiła, ze stał się symbolem obłoku, mgły lub wiatru.

Odniesienia znaleźć można:

  • Jan Kochanowski, „Pie
  • J. Słowacki, „W Szwajcarii”.
  • J. Słowacki, „Król-Duch”.
  • J. Słowacki, „Beniowski”.
  • A. Mickiewicz, „Pan Tadeusz”.
  • B. Butrymowicz, „Białe łabędzie”.
  • E. Orzeszkowa, „Nad Niemnem”.

Wg Słownika  symboli literackich R. Kuleszewicza, Białystok 2003.