David Herbert Lawrance
(D. H. Lawrence)
(11 września 1885, Eastwood, Wielka Brytania – 2 marca 1930, Vence, Francja)
Brytyjski pisarz, autor powieści, opowiadań, poezji, sztuk, esejów, książek podróżniczych, obrazów, tłumaczeń, tekstów krytyczno-literackich i korespondencji.
Jeden z najbardziej kontrowersyjnych pisarzy swoich czasów.
Pochodził z prostej rodziny, dzięki matce uzyskał solidne wykształcenie, był posiadaczem stypendium Uniwersytetu Nottingham.
Pewien okres pracował jako nauczyciel, by następnie całkowicie poświęcić się pisarstwu.
Skandalista, wobec którego w pewnym okresie wprowadzono zakaz publikacji niektórych książek, usunięto z galerii jego obrazy.
Związał się z zamężną kobietą, co za złe mieli mu duchowni i całe środowisko pisarskie.
Jego twórczość przepełnia pesymizm,l w zasadzie żaden z jego bohaterów nie jest człowiekiem szczęśliwym, pisarz krytykował moralność mieszczańską i więzy, które innym narzuca społeczeństwo.
Najsłynniejszą i najbardziej skandalizującą powieścią był utwór „Kochanek Lady Chatterley” (1928), gdzie pisarz propaguje teorię wewnętrznego wyzwolenia poprzez seks. Oburzenie wzbudził sam temat tej powieści oraz odważny, niewybredny język.
Twórczość (wybrana):
- „Biały paw” 1911,
- „Synowie i kochankowie”, 1913,
- „Tęcza”, 1915,
- „Zakochane kobiety”, 1920,
- „Kochanek lady Chatterley”, 1928.