Virginia Wolf
(Adeline Virginia Woolf, z domu Stephen)
(25 stycznia 1882, South Kensington, Londyn, Wielka Brytania -28 marca 1941, Lewes, Wielka Brytania)
Angielska pisarka i feministka, córka wybitnego pisarza.
Jedna z najodważniejszych osobowości literackich XX wieku.
Zrezygnowała z fabuły, będącej tradycyjnym narzędziem „władzy” autora nad bohaterami i czytelnikami.
Przewodniczka (1906) słynnej grupy Bloomsbury, stowarzyszającej intelektualistów, których celem była celebracja miłości, twórczego działania i radości wynikającej z przeżywania sztuki.
Wirginia Wolf pisała o przedstawicielach wyższych warstw klasy średniej, swoją przenikliwością sięgała głęboko do jej problemow.
Stosowała nowy typ narracji, wykorzystywała wewnętrzne monologi bohaterów.
Jej powieści to zbiór impresji i przemawiających do wyobraźni symboli, portrety ludzi, ktorzy wywierają wpływ na innych.
Cały czas studiowała ludzką osobowość i rzeczywistość, składającą się ze strzępów rozmów, urywanych wewnętrznych monologów i przelotnych skojarzeń. Pisarka stosowała niezwykle wyrazisty i zagęszczony styl, choć jej język miał lekkość i subtelność.
Wybrana twórczość:
- „Podróż w świat”,
- „Noc i dzień”,
- „Pokój Jakuba”,
- „Pani Dalloway”,
- „Do latarni morskiej”,
- „Fale”,
- „Orlando”,
- „Między aktami”,
- „Własny pokój”,
- „Trzy gwinee”,
- „Chwile istnienia”,
- „Chwile wolności. Dziennik 1915-1941”.