Legenda o Wandzie

  • Po śmierci Kraka tron przejęła Wanda, mądra i piękna córka króla.
  • Była też odważna i sprawiedliwa.
  • Wzbudziła zainteresowanie niemieckiego księcia Rytygiera, który postanowił pojąc ją za żonę.
  • Przysłał posłańców (swatów), którzy wspomnieli, że odmowa ręki królewny spowoduje jego srogą zemstę.
  • Wanda nie chciała wyjeżdżać z ojczystego kraju, by zostać żoną kogoś, kto tego  żąda i grozi narodowi.
  • Rzuciła się więc w wody Wisły, a wianek który miała na głowie długo pływał na powierzchni wody.
  • Stąd historia Wandy, co nie chciała Niemca.
  • Krakowianie usypali swej królewnie pomnik z ziemi na obrzeżach Nowej Huty, nazywany Kopcem Wandy.
  • Także król Krak ma swój kopiec w Krakowie.
  • By pochować króla w miejscu, by widział cały swój gród mieszkańcy nosili ziemię w rękawach, usypując kopiec.
  • Później zwyczaj zyskał nazwę Rękawki.
  • Wiosną , po Wielkanocy, mieszkańcy miasta szli na kopiec Krakusa i zrzucali stamtąd świąteczną żywność dla ubogiej ludności czekającej na dole.