- Wiersz z gatunku liryki refleksyjnej.
- Składa się z trzech czterowersowych strof, o różnej liczbie sylab.
- Tematem jest synowska miłość do matki.
- Wyznanie synowskie zawiera stwierdzenie, że wszystko, co najlepsze otrzymał od matki.
- Mimo że już odeszła nadal korzysta z jej pouczeń i nauk.
- Żyje w jego pamięci i postępowaniu.
- Była i nadal jest dla niego osobą niezwykle ważną.
- Podmiotem lirycznych jest prawdopodobnie sam poeta, który składa w ten sposób hołd swej matce.
- Nastrój wiersza jest ciepły, pogodny, a słowa podziękowania kierowane do rodzicielki – ciepłe, pełne miłości i wdzięczności.
- W wierszu występują epitety (np. „matko rodzona”), porównania (np. „Mowa twa prosta, czysta jak łza:).
Wszystko jest twoje, po co sięgnę,
matko rodzona.
Co we mnie dobre i piękne,
wziąłem z twojego łona.
Czasem nachylam głowę w noc gwiezdną
ku twej skalistej ziemi.
Piszę, wsłuchany pilnie w jedno:
jak mówisz z głębi od korzeni.
Mowa twa prosta, czysta jak łza,
podsyca mi serce i zżera.
I rośnie we mnie, i trwa
miłość, co nie umiera.