| Obóz arystokratów |
Kiedy, gdzie?
|
Wyznawcy rewolucji
|
Kiedy, gdzie? |
- Mąż, hr. Henryk, poeta, bogaty właściciel ziemski, przywódca obozu arystokratów.
- „Jako poeta jest egoistą, jako szlachcic jest człowiekiem odważnym, a ponadto, jako poeta, czuje, co to jest uczucie(…) jest w dodatku ambitny”.
- (19.XII.!*33).
- Stale poszukujący, utalentowany, sławny, pyszny, zwolennik niezwykłości, podatny na pokusy szatana.
- „poeta chrześcijański” skazany na potępienie, kochający ojciec, dręczony wyrzutami sumienia mąż, wierny wyznawanym ideałom, za wszelką cenę dążący do wielkości, samotny indywidualista, samobójca.
- Według A. Mickiewicza „streszcza w sobie wszystkie charaktery wystawione przez poetów obcych i polskich”.
|
- Cz. I-II, prywatne dzieje Męża.
- Cz. III-IV, jego udział w wydarzeniach historycznych.
|
- Pankracy, „człowiek bez imienia, bez przodków”.
- Ludowy przywódca o satanistycznych cechach, dyktator, który „wyłonił się z ciemności i kroczy na czele milionowej rzeszy szewców i chłopów?.
- W interpretacji Adama Mickiewicza „to jakby skrót Kromwela, Dantona, Robespierre’a”.
- Inteligentny, okrutny, bezwzględny, odważny ateista, bluźnierca, znawca psychologii (odgaduje myśli hr. Henryka), „potężny demagog: (J. Kleiner).
- Przekonany o słuszności i powodzeniu rewolucji, pelen pogardy wobec tchórzy i śmierci, przebiegły.
- Umiera, uznając się za pokonanego przez Chrystusa.
|
- Cz. III, obóz demokratów, komnaty Henryka.
- Cz. IV, ruiny okopów św. Trójcy.
|
- Arcybiskup dokonujący symbolicznego namaszczenia hr. Henryka na wodza arystokratów.
- Dostojny, jedyny, przed którym klęka Henryk.
|
- Cz. IV, katedra zamku św. Trójcy.
|
- Leonard, kapłan religii Wolności, animator orgiastycznych nabożeństw na ruinach dawnych kościołów.
- Prorok nowej wiary, wyznawca rytualnego mordu, zapatrzony ślepo w Pankracego, fanatyk, przerażony świadek śmierci Obywatela Wodza.
|
- Cz. III, obóz rewolucji.
- Cz. IV, ruiny zamku św. Trójcy.
|
- Jakub, stary, wierny sługa hr. Henryka, typ starego wiarus.
- Powtarza „Tak mi , Panie Boże, dopomóż”.
- Nie ulega pokusie rewolucji, ale ginąć z rąk demokratów przeklina Męża za jego upór.
|
- Cz. IV, Okopy św. Trójcy.
|
- Przechrzta, przedstawiciel ochrzczonych Żydów, stronników rewolucji.
- Spiskuje, by przywrócić dawną potęgę Izraela i uczynić judaizm religią panującą.
- Tchórzliwy, sprzedajny, fałszywy, skłonny do zdrady, nienawidzący demokratów i arystokratów.
|
|
- Ojciec Chrzestny, trzyma Orcia do chrztu.
- Asystuje lekarzom badającym stan zdrowia oraz psychiki chłopca.
- Jest negocjatorem pomiędzy Pankracym a arystokratami.
- Rozczarowuje się wynikiem rokowań, także on zostaje skazany na śmierć.
|
- Cz. Y, chrzest.
- Cz. II, pokój i sypialnia Orcia.
- Cz. IV, Okopy św. Trójcy.
|
- Bianchetti, generał, dowódca wojsk rewolucyjnych.
- Przekonany o własnym geniuszu i wyższości nad zwykłymi obywatelami.
- Obwieszony trupimi czaszkami.
- Uczestnik szturmu na Okopy św. Trójcy.
|
- Cz. III, obóz rewolucji.
- Cz. IV, ruiny zamku św. Trójcy.
|
- Książęta, Hrabiowie, Baron, arystokraci i arystokratki, gromadka ostatnich ocalałych możnych.
- Nękani są głodem i strachem, niechętni hr. Henrykowi, skłonni do rokowań z rewolucjonistami i zdrady własnego wodza.
- Straceni mimo wcześniejszych obietnic Pankracego.
|
- Cz. IV, Okopy św. Trójcy.
|
- Lokaje, Rzeźnicy, Chłopi, Zabójcy, Kapłani, Przechrzty, wyzwolone kobiety itd.
- Zwolennicy i sprawcy rewolucji, żądni krwi panów oraz wolności pojmowanej jako wyzwolenie od wszelkich zasad moralnych i obowiązków.
- Uczestnicy orgii i pijatyk, spragnieni chleba, igrzysk i lenistwa, opętani wolą mordu i okrucieństwem.
|
|
