- Wiersz z gatunku liryki refleksyjno-filozoficznej.
- Tematem jest śmierć dla ojczyzny.
- Poeta w prosty sposób nawiązuje do mitologii.
- Nike, symbol zwycięstwa jest bohaterką liryczną utworu.
- W wierszu przedstawiona została jako kobieta obdarzona ludzkimi uczuciami.
- Nie jest wskazany podmiot liryczny ani odbiorca, podmiot liryczny to ktoś, kto obserwuje albo wyobraża sobie opisywaną sytuację.
- Tematem wiersza jest śmierć młodego chłopca, żołnierza.
- Uczłowieczona Nike buduje nastrój wiersza, stwarza klimat współczucia dla ofiar wojny.
- Czas teraźniejszy sugeruje aktualność wszystkich wydarzeń.
- Utwór jest uniwersalny, stanowi współczesną parabolę, poeta uświadamia nam absurd wszystkich wojen.
- Utwór napisany prostym, zrozumiałym językiem.
- Poeta wprowadził środki artystyczne, m.in. epitety (np. „samotnego młodzieńca”, długą koleiną”), metafory (np. cierpkim obolem ojczyzny pod drętwym językiem”).
Najpiękniejsza jest Nike w momencie
kiedy się waha
prawa ręka piękna jak rozkaz
opiera się o powietrze
ale skrzydła drżą
widzi bowiem
samotnego młodzieńca
idzie długą koleiną
wojennego wozu
szarą drogą w szarym krajobrazie
skał i rzadkich krzewów jałowca
ów młodzieniec niedługo zginie
właśnie szala z jego losem
gwałtownie opada
ku ziemi
Nike ma ogromną ochotę
podejść
pocałować go w czoło
ale boi się
że on który nie zaznał
słodyczy pieszczot
poznawszy ją
mógłby uciekać jak inni
w czasie tej bitwy
więc Nike waha się
i w końcu postanawia
pozostać w pozycji
której nauczyli ją rzeźbiarze
wstydząc się bardzo tej chwili wzruszenia
rozumie dobrze
że jutro o świcie
muszą znaleźć tego chłopca
z otwartą piersią
zamkniętymi oczyma
i cierpkim obolem ojczyzny
pod drętwym językiem