- Źródlem mitu jest u Schulzza dzieciństwo.
- Autor nie opisuje rzeczywistości realnej.
- Rodzinny, prawdziwy Drohobycz jest jedynie punktem wyjścia do dalszych rozważań.
- Mit dzieciństwa pozwala dotrzeć do bytu absolutnego.
- On właśnie nadaje równowagę i sens światu.
- Słowo staje się poczatkiem i jednocześnie sensem i tworzeniem mitologii.
- Mit to również powielanie doskonałego wzorca, w tym przypadku biblijnego.
- Czas mityczny jest jest wartością stałą, które nie ulega zmianie (zawsze dzieje się w wiecznym „teraz”).
- W prozie Schulza brak także następstwa zdarzeń.
- Jest za to wewnętrzne podobieństwo, które przypomina senne marzenia.
- Kreacja bohatera składa się z realistycznych części świata przedstawionego, który jednak tworzy śwój własny krąg.
- Wpleciona tam zostaje groteska, która zaburza wzorzec idealny.
- Za sprawą groteski Schulz i jego poetyka znajduje się na pograniczu powagi i śmieszności.
- Bohaterowie to ludzie rozdarci poszukiwaniem sensu świata i egzystencji, na przeciwnym biegunie stawiający biologiczny i seksuaalny wymiar ludzkiego funkcjonowania.
- U Schulza przedstawiany świat jest zzawsze niepoowtrzalny.
- Ginie też bezpowrotnie ze swoim twórcą.