„Płonie ognisko”

„Płonie ognisko” to piosenka, którą można znaleźć w śpiewniku utworów  turystycznych, biesiadnych i harcerskich. Śpiewana nawet przez przedszkolaków – piosenka ta jest niezwykle popularna. Autorem, zarówno słów, jak i melodii jest Jerzy Braun (1901-1975), pochodzący z Tarnowa. Utwór powstał w 1918 roku, drukiem ukazał się w czasopiśmie harcerskim „Czuwaj’ w 1920 roku, a później w zbiorze pieśni Jerzego Brauna pt. „Nasze harce,  wydanym w Wilnie w 1922 roku.

Płonie ognisko i szumią knieje
Drużynowy jest wśród nas.
Opowiada starodawne dzieje
Bohaterski wskrzesza czas.

O rycerstwie spod kresowych stanic
O obrońcach naszych polskich granic.
A ponad nami wiatr szumny wieje
I dębowy huczy las.

Już do odwrotu głos trąbki wzywa
Alarmując ze wszech stron.
Staje wiara w ordynku szczęśliwa
Serca biją w zgodny ton.

Każda twarz się uniesieniem płoni
Każdy laskę krzepko dzierży w dłoni.
A z młodzieńczej się piersi wyrywa
Pieśń potężna, pieśń jak dzwon.

Zgasło ognisko i szumią drzewa
Spojrzyj weń ostatni raz.
Niech ci w duszy radośnie zaśpiewa
Że na zawsze łączą nas.

Wspólne troski i radości życia
Serc harcerskich zjednoczone bicia.
I ta przyjaźń najszczersza prawdziwa
Co na zawsze łączy nas.