Podsiadło Jacek

Jacek Podsiadło

(7 lutego 1964 , Szewna k/Ostrowca Świętokrzyskiego)

Poeta, prozaik, tłumacz, dziennikarz, felietonista.

Wybitny przedstawiciel  tzw. „pokolenia BruLionu”, związany z „Brulionem” od 1991 rok.

Doceniany i nagradzany, laureat m.in.  nagrodą im. Georga Trakla (1994), Kościelskich (1998), Miłosza (2000), kilkakrotnie nominowany do nagrody Nike.

Współpracował z  Radiem Opole, „Tygodnikiem Powszechnym”.

Pisze o zwykłym życiu, prywatności, analizuje zagadnienia  egzystencjalne

Wydał, m. in.

  • „Nieszczęście doskonałe”(1987),
  • „W lunaparkach smutny, w lupanarach śmieszny” (1990),
  • „Wiersze wybrane” 1985–90 (1992),
  • „Arytmia” (1993),
  • „Dobra ziemia dla murarzy” (1994), J
  • „Języki ognia” (1994),
  • „To all the whales I’d love before” (1996),
  • „Niczyje, boskie” (1998),
  • „Wiersze wybrane” 1990–95″ (1998),
  • „Wiersze zebrane” (1998, 2003),
  • „Wychwyt Grahama” (1999),
  • „I ja pobiegłem w tę mgłę” (2001),
  • „Kra” (2005),
  • „A mój syn… ” (2006),
  • „Pippi, dziwne dziecko” (2006).

Twórca wileńskiego przewodnika.