Pierwsze kilkadziesiąt lat XVI wieku w Polsce to rozwój poezji łacińskiej. Wśród jej twórców wyróżnić można:
- Pawła z Krosna (1474-1517), właściwe nazwisko Paweł Procler, filolog, tłumacz, profesor Akademii Krakowskiej,
- Jan z Wiślicy (1485-1520), autor „Wojny Pruskiej”,
- Jan Dantyszek (1485-1548), podróżnik, dyplomata, sekretarz królewski, biskup chełmiński, warmiński, poeta tworzący miłosne elegie,
- Andrzej Krzycki (1482-1537), humanista, poeta polsko-łaciński, prawnik, kanclerz katedralny w Poznaniu, prepozyt poznański i średzki.
- Mikołaj Hussowski (1480-1533),poeta, duchowny katolicki, notariusz publiczny kreacji apostolskiej, twórca „Pieśni o żubrze” napisanej ba zamówienie dla Leona X, papieża który słynął z myśliwskich namiętności.
- Klemens Janicki (1516-1543), najwybitniejszy twórca tej grupy, kształcił się na koszt arcybiskupa- poety Krzyckiego, później też Piotra Kmity w kolegium Jana Lubrańskiego w Poznaniu i we Włoszech.