„Przedwiośnie” S. Żeromskiego [geneza]

  • „Przedwiośnie” to książka , która zdobyła popularność tuż po wydaniu i do dziś jest chętnie czytana.
  • Powieść uznano za bardzo ważne w twórczości Żeromskiego.
  • Żeromski postrzegany był jak duchowy patron niepodległości odzyskanej w 1918 roku.
  • Był autorytetem, wychowawcą i sędzią współczesności.
  • Żeromski wypowiadał się w publicystyce (reportażach, odezwach i listach otwartych) na temat budowy i obrony niepodległego państwa.
  • „Przedwiośnie” to synteza wszelkich przemyśleń pisarza na ten temat.
  • Kolejnym tomem, kontynuacją powieści miał być utwór „Wiosna”, ale uniemożliwiła to śmierć pisarza.

  • Porusza niezwykle istotne sprawy.
  • Rzeczywistość po odzyskaniu niepodległości rozczarowała wielu Polaków, bowiem państwo musiało uporać się z wieloma problemami politycznymi, społecznymi i gospodarczymi.
  • Zestawia 3 wizje odrodzonej Polski (pierwsza to Seweryna Baryki „szklane domy”, druga to Szymona Gajowca , bliska Żeromskiemu, trzecia to koncepcja Antoniego Lulka, reprezentującego niecierpliwych młodych ludzi, Żeromski pozwala czytelnikowi na samodzielny wybór.
  • Doskonale przedstawia sposób życia głównego bohatera – Cezarego Baryki. Pokazuje wydarzenia z lat 1914-1924 widziane właśnie oczami młodego Baryki.
  • Cezary wychowany w Baku (dziś Azerbejdżan, państwo na Kaukazie) przypomina początkowo człowieka bez swojego miejsca na ziemi.
  • Czytelnik ogląda proces jego dojrzewania.
  • Obserwuje też daleko idące zmiany obyczajowe tamtych czasów, zmiany ról kobiety i mężczyzny.
  • Powieść ma kompozycję otwartą, czytelnik nie wie jak potoczą się losy Cezarego Baryki