„Przedwiośnie” to ostatnia powieść Stefana Żeromskiego.
Losy bohaterów są silnie związane z rewolucją w Rosji oraz wojną polsko-bolszewicką w 1920 roku.
W 1917 roku Rosją wstrząsnęły dwie rewolucje, lutowa – która doprowadziła do obalenia władzy cara i październikowa wynosząca do władzy bolszewików.
Zwrot w historii zapoczątkowała I wojna światowa, zmieniła ład polityczny. doprowadzając do upadku mocarstw, takich jak Rosja, Austro-Węgry, aa ich przegrana przyczyniła się do odzyskania niepodległości przez Polskę.
„Przedwiośnie” toczy się w 1918 roku ww Baku, mieście nad Morzem Kaspijskim, gdzie znajdują się ogromne pokłady ropy naftowej. To tu walczą ze sobą zwolennicy starej carskiej władzy z „odnowicielami” Rosji. Chaos, nienawiść, zło to obraz natury człowieka, którą „wyzwoliła” rewolucja.
Te wydarzenia dały też Polakom nadzieje na odzyskanie niepodległości. Pisarz przedstawia niepokoje społeczne tamtych czasów, nowe spojrzenie na ograbioną z niektórych ziem Polskę, konflikty między narodowościami zamieszkującymi „nowe” państwo. Spory wcale nie wzmacniały kraju, dodatkowo w 1920 roku bolszewicka Rosja próbowała na nowo przejąc władzę na terenach Polski. Te wydarzenia stały się właśnie fundamentem literackim „Przedwiośnia|’.
Żeromski zobrazował spór o Polskę, jej kształt polityczny i światopoglądowy. To spór o nowoczesne państwo i nowych obywateli.
„Przedwiośnie” jest więc postrzegane jako powieść polityczna, obrazująca problemy Polski na progu niepodległości.