Romantyzm – ludowość i natura

  • Dla romantyków – źródłem narodowej odrębności stał się lud i jego kultura duchowa, mająca charakter pogański, słowiański, rodzimy.
  • Budowana na ludowych wyobrażeniach i ludowej twórczości romantyczna propozycja światopoglądowa podważała feudalny porządek świata, weszła do literatury.
  • Stała się modelem narodowej sztuki.
  • Lud stał się też wartością najwyższą i decydującą  zarówno w sztuce, poglądach na świat, jak i w życiu społecznym.
  • Tak więc,  dzięki romantykom – ludowość – stała się trwałym elementem naszej narodowej kultury.
  • Pierwiastek ludowy był dla romantyków żródlem rodzimego, narodowego ducha, a ludowe opowieści stały się narodową skarbnicą pamiątek.

  • Ważnym elementem romantycznej wizji świata stała się natura, jako twór uduchowiony, wiecznie żywy i tworzący.
  • Podstawowa jej właściwość to możliwość nieustannego odradzania się, a jej cząstką stawał się także człowiek.
  • Jego kontakt z żywa , uniwersalną całością odbywał sie za pomocą uczuć i wyobraźni.

  • Ludowość to także działalnośc zbieracka, zapoczątkowana już w oświeceniu.
  • Zaczęto zapisywać twórczośc ludowąi wykorzystywać jako źródło nieskażonej niczym literatury narodowej.
  • Popularnością cieszyły się przyśpiewki i tańce narodowe oraz stroje ludowe traktowane jako narzędzie walki z zaborcami.
  • Stało się to fundamentem etnografii, czyli ludoznawstwa, nauki o życiu, obyczajach i kulturze róznych ludów.
  • Także i romantyczna ludowość przejawiała się w zbieraniu, przetwarzaniu i parafrazowaniu legend i podań przekazywanych z pokolenia na pokolenie.
  • Ludowość kształtowała wyobraźnię poetycką.
  • Wpłynęła też na fascynację fantastyką.