Średniowiecze – filozofia

  • W średniowieczu dominował teocentryzm – pogląd, według którego Bóg jest najwyższą wartością, przyczyną, ośrodkiem i celem wszystkiego.
  • Z teocentryczną wizją świata łączył się rozkwit filozofii chrześcijańskiej.
  • Szczególną rolę odegrała scholastyka, której rozkwit to wieki XII i XIII. Stała się ona fundamentem teologii, czyli nauki dotyczącej Boga. Kierowała się zasadą, że prawdy wiary są niepodważalne (doktrynalne).

Najwybitniejsi filozofowie epoki średniowiecza

Św. Augustyn Św. Franciszek z Asyżu Św. Tomasz z Akwinu
  • Bóg najwyższym dobrem             i przyczyną wszelkiego bytu,
  • Łaska iluminacji warunkiem poznania Boga,
  • Wyższość duszy nad ciałem.

 

  • Pokora i miłość do człowieka          i świata,
  • Pochwała ubóstwa i odrzucenie wartości materialnych,
  • Radosna wiara, pogoda ducha, umiłowanie wszystkich stworzeń i przyrody.
  • Wiara i rozum drogami dotarcia do Boga,
  • Świat uporządkowany hierarchicznie,
  • Jedność ciała i duszy,
  • Człowiek jest odpowiedzialny za każdy swój uczynek.