Władysław Lech Terlecki
(18 maja 1933, Częstochowa – 3 maja 1999, Pruszków)
Prozaik, autor słuchowisk radiowych, scenarzysta filmowy, dramaturg.
Debiutował w prasie literackiej jako reporter, współpracował z:
- redakcją „Współczesności (1961-1967),
- redakcją słuchowisk „Polskiego Radia”.
Tematem jego pisarstwa jest uwikłanie jednostki w historię i moralne dylematy, jego bohaterowie to osoby samotne, naznaczone poczuciem wewnętrznej klęski w walce z przeciwnościami losu.
Odsłaniają polityczne i psychologiczne motywacje swoich decyzji.
Wydarzenia historyczne obrazowane są często w kontekście kryminalnej intrygi, wykorzystuje także chwyt śledztwa psychologicznego, by na ich tle ukazać wewnętrzne dramaty bohaterów, narodziny nowego spojrzenia, rodzącą się samoświadomość narodową i społeczną.
Ważnym tematem pisarstwa Terleckiego była próba analizy wielkich osobowości polskiej literatury (Brzozowski, Witkacy, Kraszewski).
Konstrukcja fabuły jego utworów ma charakter koncentryczny, wiele wątków przecina się w centralnym punkcie, starając się zapewnić obiektywny charakter narracji, przeplatany intymnymi wyznaniami bohaterów, ich korespondencją lub wspomnieniami.
Napisał:
OPOWIADANIA
- „Podróż na wierzchołku nocy” 1958,
- „Pożar” 1962,
- „Sezon w pełni” 1966,
- „Trzy etiudy kryminalne” 1980.
POWIEŚCI
- „Spisek” 1966,
- „Gwiazda Piołun”1968,
- „Dwie głowy ptaka” 1970,
- „Pielgrzymi” 1972,
- „Powrót z Carskiego Sioła” 1973,
- „Czarny romans” 1974,
- „Odpocznij po biegu” 1976,
- „Zwierzęta zostały opłacone” 1980,
- „Lament” 1984,
- „Pismak” 1984,
- „Drabina Jakubowa” 1984,
- „Cierń i laur” 1989.
SŁUCHOWISKA RADIOWE (TOM)
- „Herbatka z nieobecnym” 1976.
DRAMATY
- „Dwie głowy ptaka” 1981,
- „Idź na brzeg, widać ogień” 1983,
- „Krótka noc” 1986,
- „Cyklop” 1988.