- Typ konstrukcji lirycznej zaproponowany przez Tadeusza Peipera (1891-1969) w ramach praktyki poetyckiej Awangardy (krakowskiej).
- Występował w literaturze już we wcześniejszych epokach.
- Peiper nadał mu jednak sens teoretyczno-programowy.
- Istota układu rozkwitania sprowadzała się do powtarzalności w obrębie jednego utworu jakiejś jego części (zwykle pierwszego wersu) w sposób rosnący.
- Kolejne wersy były coraz bardziej rozbudowaną wersją początkowego motywu.
- Prototypy układu rozkwitania występowały m. in. w poezji baroku, do którego Pei[er pośrednio nawiązywał.