„W kaplicy Sykstyńskiej” Kazimierza Przerwy-Tetmajera

  • Wiersz z gatunku liryki opisowej.
  • Wiersz ciągły, wersy trzynastozgłoskowe.
  • Średniówka występuje po siódmej sylabie.
  • Rymy dokładne, parzyste.
  • Tematem utworu jest malowidło i jego poetycki obraz.
  • Taki rodzaj opisu dzieła ikonicznego nazywamy ekfrazą.
  • Jest to dzieło na ścianie kaplicy Sykstyńskiej.
  • Dzieło Michała Anioła pochodzi  z I połowy  XVI wieku.
  • Podmiot liryczny podziwia ten fresk.
  • Wylicza jego elementy, które wzbudzają jego podziw.
  • Zarówno podmiot liryczny, jak i odbiorca nie są wskazani w wierszu.
  • Prawdopodobnie to sam poeta uległ urokowi tego niezwykłego fresku, Sądu Ostatecznego.
  • W ten sposób Kazimierz Przerwa-Tetmajer chyli głowę przed  talentem Michała Anioła.

Ta ściana cała ryczy, jak bawół zraniony!
Ten Chrystus tam, jak piorun, z cyklopa ramiony,
Ta trupia głowa pełna boleści i jęku,
Ten szturm klątew, rozpaczy, wściekłości i lęku,
Farba zmieniona w kamień, pędzel w dłuto, siła,
Co, zda się, góry pięścią na miał-by kruszyła!
Źrenice głuche patrzą z pod skostniałych powiek — —
Wulkan to chyba z siebie wyrzucił, nie człowiek.