Komedia i tragedia to gatunki dramatu. Dramatem nazywamy utwór, ktory da się przedstawić na scenie, zamiast ciągłej narracji występuje podział na akty, sceny, odsłony. Akcja (fabuła) rozwija się poprzez dialogi i monologi bohaterów, które mogą posłużyć do charakterystyki postaci, ich oceny, zrozumienia motywów postępowania, przyczyn i istoty konfliktu dramatycznego.
Cechy potwierdzające tezę, że „Zemsta” jest dramatem to:
- utwór podzielony jest na akty i sceny,
- nie ma narratora czy podmiotu lirycznego,
- świat przedstawiony jest zobiektywizowany (nie zależy od narratora),
- główną rolę odgrywa akcja, brak jest komentarzy i uwag,
- bohaterowie charakteryzują się swoimi wypowiedziami i działaniem,
- tekst zbudowany jest z dialogów i monologów,
- występuje podział na role,
- są także didaskalia, czyli tekst poboczny.
Cechy komedii w „Zemście” to:
- postaci przedstawione na zasadzie kontrastu (Cześnik i Rejent, jeden ogień, drugi woda),
- środki niewspółmierne do celów działań postaci (spór o mur graniczny),
- żywa, dynamiczna akcja,
- bohaterowie jako jednostki typowe, przeciętne,
- szczęśliwe zakończenie,
- wykorzystanie różnego typu komizmu (słowny, sytuacji, postaci).