- W okresie konspiracji uformowały się sposoby zachowania ciągłości życia kulturalnego i literackiego.
- Za tego typu działalność groziły sankcje, ponieważ nie wolno było działać na rzecz kultury.
- Inteligencja twórcza gromadziła się wokół czasopism, imprez artystycznych, dyskusji.
- Działające pisma utożsamiały się z jakąś grup literacką.
- Niekiedy ośrodki takie tworzyły stronnictwa polityczne czy partie.
- Udział w nich oznaczał również poparcie literata dla danej opcji politycznej i ideowej.
- Działały wówczas dwa organy rządowe:
- Departament Informacji i Prasy,
- Departament Oświaty i Kultury.
- Oba urzędy udzielały pomocy materialnej pisarzom, zakładały drukarnie, kierowały kolportażem.
- Działało także Biuro Informacji i Propagandy przy Komendzie Głównej AK, które rejestrowało straty kultury polskiej.
- Znaczącą rolę odgrywała tajna oświata z rozbudowaną siecią szkolnictwa nas wszystkich poziomach.
- Warszawa, która miała stać się miastem prowincjonalnym odgrywała czołową rolę w życiu kulturalnym, umysłowym i artystycznym kraju.
- W stolicy mieściły się centralne urzędy Państwa Podziemnego, ośrodki konspiracji wojskowej, partii politycznych, tutaj skupiony było najwięcej twórców i uczonych.
- Podczas okupacji ukazywało się ok. półtora tysiąca tytułów prasy i czasopism nielegalnych w całym kraju, z tego ok. 800 w stolicy.
- Także w Warszawie działało najwięcej nielegalnych drukarni.
- Dobrze funkcjonowały tzw. „salony”, gdzie gromadziła się publiczność mając możliwość wysłuchania, recytacji wierszy czy spotkań z twórcami.
- Oprócz stolicy prężnie działał rynek literacki i kulturalny w Krakowie (skupienie wokół profesorów UJ) i Lublinie.