Eros [mitologia]

  • Grecki bóg miłości.
  • Uosobienie jednej z pierwotnych sił, które władały światem jeszcze przed narodzeniem bogów i ludzi.
  • Kult Erosa rozwinął się w wielu miejscach świata greckiego, szczególnie w Tespiach i Beocji, gdzie znajdowała się jego słynna świątynia z posągiem dłuta Praksytelesa.
  • Tam co 5 lat odbywały się uroczystości religijne, nazywane Erotidia lub Erotia.
  • W sensie kosmogonicznym Eros uważany był przez  wczesnych filozofów greckich za czynnik powodujący łączenie rzeczy i tworzący życie.
  • U poetów lirycznych Eros jest personifikacją  fizycznego pożądania.
  • Przedstawiany jest jako młody, piękny, często okrutny i nieubłagany.
  • Uchodził za syna Aresa  (lub Hermesa) i Afrodyty, której często towarzyszył.
  • W Rzymie identyfikowano Erosa z Amorem.
  • Nazywano go także Kupido (łac.).
  • Przedstawiano go najczęściej jako skrzydlatego chłopca, uzbrojonego w łuk i strzały, którymi miał przeszywać ludzkie serca , ranić je lub zapalać w nich ogień namiętności.
  • Później wyposażono go także w pochodnię.

Według Słownika szkolnego – Mitologia grecka i rzymska, Stanisława Stabryły.