Adrastos [mitologia]

  • W języku greckim słowo oznacza „nieunikniony”.
  • Król Argos, syn Talaosa, brat Erifyle.
  • Dowódca wielkich (2) wypraw wojennych.
  • Argos dał swe córki za żony Polinejkesowi (wypędzonemu z Teb) oraz synowi króla Kalidonu, Tydeusowi, wygnanemu przez ojca z powodu popełnienia morderstwa.
  • Ponadto obu mężczyznom Adrastos obiecał pomoc w odzyskaniu należnych im praw.
  • Stanął na czele wyprawy Siedmiu przeciw Tebom (nazwa związana z 7 wodzami uczestniczącymi w wyprawie – Amfiaraos, Kapaneus, Hippomedon, Partenopajos, Tydeus, Polinejkes i Adrastos ).
  • Po drodze wojska zatrzymały się w Nemei.
  • Tam zorganizowano igrzyska, by uczcić śmierć małego Ofeltesa, syna królewskiego.
  • Adrastos jako jedyny wódz ocalał z wyprawy.
  • Według innej wersji mitu – Adrastos przekonał tebańczyków, by wydali ciała ofiar.
  • Jeszcze inna wersja opowiada o schronieniu się Adrastosa u Tezeusza, który wyruszył przeciw Tebom i odzyskał zwłoki poległych Argiwczyków.
  • Dziesięć lat później Adrastos był jednym z wodzów kolejnej wyprawy Epigonów.
  • Zdobył Teby i spowodował, że na tronie zasiadł syn Polinejkesa – Tersandros.
  • Adrastos stracił własnego syna Ajgialusa i umarł w rozpaczy w Megarze.
  • Niektóre mity mówią o samobójstwie poprzez rzucenie się w ogień.
  • Grób Adrastosa otaczano kultem w Sykionie.

 

Według Słownika szkolnego – Mitologia grecka i rzymska, Stanisława Stabryły.