- Najkrótszy okres w dziejach literatury polskiej.
- Cezura czasowa obejmuje lata 1918-1939.
- Jest to czas między pierwszą i drugą wojną światową.
- Stanowi bezpośrednią tradycję literacką powojennej współczesnej literatury.
- Wiele form poetyckich i prozatorskich powstałych (wypracowanych) w tym czasie kontynuowanych było przez twórców powojennych.
- Historycy literaccy twierdzą, że jest to epoka, w której „przejrzał” się cały wiek XX.
- Z punktu widzenia współczesnej poezji polskiej największe znaczenie przypisywano opozycji Skamandra i Awangardy.
- Ten konflikt stron znalazł także odbicie w prozie i dramacie.